معرفی مدل ارزیابی موفقیت پایدار(سام) SSAM  

مدل سام توسط گروهی از متخصصین انجمن مدیریت کیفیت ایران با هدف بهبود توانایی سازمان‏ در دستیابی به موفقیت پایدار در محیطی پیچیده، الزام‏آور و دائما در حال تغییر طراحی شده است. بر اساس این مدل ؛ سازمان برای دستیابی به موفقیت پایدار باید تمام اصول مدیریت کیفیت را اعمال نماید و بر دو اصل تمرکز بر مشتری و مدیریت روابط برای پاسخگویی به نیازها و انتظارات متفاوت ذی‏نفعان توجه ویژه‏ای نماید.

درحالی که استاندارد ایزو 9001 ویرایش 2015 بر ایجاد اطمینان در محصول و خدمات سازمان تمرکز دارد؛ مدل سام فراتر از کیفیت محصولات و خدمات و نیازها و انتظارات مشتریان حرکت کرده و بر ایجاد اطمینان در توانایی سازمان برای دستیابی به موفقیت پایدار در پیش‏بینی و برآوردن نیازها و انتظارات مشتریان و دیگر ذی‏نفعان مرتبط بر اساس استاندارد ایزو 9004 ویرایش 2018 متمرکز است.

مدل سام”کیفیت یک سازمان” را هدف قرار داده و به بهبود سیستماتیک عملکرد کلی سازمان اشاره دارد. کیفیت یک سازمان درجه‏ای است که ویژگی‏های ذاتی سازمان به منظور دستیابی به موفقیت پایدار، نیازها و انتظارات مشتریان و سایر ذی‏نفعان مرتبط را برآورده می‏نماید.

این سازمان است که تعیین می‏کند چه چیزی برای دستیابی به موفقیت پایدار مناسب است. این موضوع شامل طرح‏ریزی، پیاده‏سازی، تحلیل، ارزیابی و بهبود یک سیستم مدیریت اثربخش و کارآمد می‏باشد. عوامل موثر بر موفقیت سازمان به‏طور مداوم ظهور، تکامل، افزایش و برحسب لزوم کاهش می‏یابد و سازگاری با این تغییرات برای موفقیت پایدار مهم است. نمونه‏هایی از این عوامل شامل؛ مسئولیت اجتماعی، عوامل محیطی و فرهنگی در کنار عوامل دیگری از جمله کارایی، کیفیت و چابکی، جاری در بستر سازمان می‏باشد.

مدل سام با توجه به هویت سازمان و تعریف آن و همسویی جنبه‏های هویت سازمانی با بستر سازمان برای دستیابی به موفقیت پایدار نیز تاکید ویژه‏ای دارد. مدل سام تأکید می‌کند که هویت سازمان و مزیت‌های رقابتی متمایز کننده آن، مبنای موفقیت پایدار سازمان است. در این شرایط، موفقیت پایدار به این معنی است که کسب ‌‌وکار سازمان برای مدت طولانی یا بدون وقفه در مدت ‌زمان موردنظر ادامه می‌یابد. این مدل راهنمایی می‌کند که چگونه می‌توان این امر را در عمل با استفاده از مدیریت کیفیت مؤثر و کارآمد محقق کرد. با این‌حال، مدیریت کیفیت را نمی‌توان از مدیریت کسب ‌وکار جدا کرد، در واقع مدیریت کیفیت به معنای کیفیت مدیریت سازمان است.

مدل سام با هدف بهبود توانایی سازمان‏ در دستیابی به موفقیت پایدار با ارجاع به اصول مدیریت کیفیت و آخرین ویرایش سری استانداردهای  ایزو 9000 و سایر استانداردهای وابسته طراحی شده است.

استقرار سیستم های مدیریت کیفیت در سازمان پایه فعالیت های تضمین کیفیت است. استاندارد ISO 9001  و سایر استانداردهای مرتبط،  بهبود کیفیت محصولات/فرآیند و بهبود سطح رضایتمندی مشتری را در پی خواهند داشت .سازمان با استقرار سیستم مدیریت کیفیت و استانداردهای مرتبط فضایی را ایجاد می کند که به صورت سیستمی ، بستر مناسب را برای کارایی و اثربخشی  آماده می کند . اما  استانداردها، حداقل بوده و به‌عنوان عوامل موفقیت کلیدی سازمان شناخته نمی‌شوند. در سری استانداردهای ISO 9000  اندازه گیری عملکرد و  شاخص‌های مهم مربوط به مردم و جامعه ارائه نمی گردد. استقرار استاندارد ایزو 9001 در واقع  یک تصویر از انطباق سازمان با الزامات استاندارد در یک نقطه از زمان است. تداوم و توسعه این بستر، نیازمند بهره گیری از مدلی است که  فعالیت های ارزیابی و خودرازیابی را به روشی نظام مند جاری کند و پیشرفت را به دقت اندازه گیری نماید.

اگر چه استاندارد ایزو 9004 بعنوان راهنمای سازمانهایی که می خواهند فراتر از ایزو 9001 حرکت کنند ، طیف گسترده تری از عناوین که منتهی به بهبود عملکرد سازمان و حرکت به سمت موفقیت پایدار می شود را بیان می کند و  شامل راهنمای روش های خود ارزیابی نیز هست ولی نتایج در  این استاندارد دیده نمی شود و قابلیت اندازه گیری ندارد.

مدل سام با بهره گیری از راهنمای جامع استاندارد ایزو 9004 و بهره برداری از تجارب مدل های تعالی بین المللی  ( مانند مالکولم بالدریج ، دمینگ و EFQM )  ، با تمرکز بر استقرار کامل فرایند تحلیل و ارزیابی عملکرد سازمان و ایجاد توان اندازه گیری نتایج ،  نظامی را برای بهبود مستمر در چرخه اجرا و عملیات جاری و تغییر و بهبود یا تحول در کسب و کار با بهره گیری  از خلاقیت و نوآوری ، بنیان نهاده است.

لازمه دستیابی هر سازمانی به موفقیت پایدار ، انجام مستمر فرایندهای خودارزیابی و ارزیابی بر اساس مدل سام است.

خودارزیابی فرایندی است که به عنوان رویکردی برای بهبود عملکرد یک سازمان، می‏تواند دیدی کلی از عملکرد یک سازمان را ارائه دهد. سازمان با به‏کارگیری رویکرد خودارزیابی قادر خواهد بود فرصت‏های نوآوری و بهبود را با هدف موفقیت پایدار شناسایی و مورد استفاده قرار دهد. اگر سازمان تصویر روشنی از وضعیت موجود خود داشته باشد و همواره نقاط قوت خود را شناسایی کند ، می تواند با استمرارِ اجرای نظام مند بهبودهای شناسایی شده ، درمسیر موفقیت پایدار گام بردارد.

 

مرجع اصلی طراحی مدل سام

مدل سام از دو بخش «معیارهای توانمندساز» و «معیارهای نتایج» تشکیل شده است. مرجع اصلی معیارهای توانمندساز در مدل SSAM ، برگرفته از اصول مدیریت کیفیت ارائه شده در استاندارد ایزو 9004 ویرایش 2018 است. معیارهای نتایج برگرفته از نتایج مدل بنیاد اروپایی مدیریت کیفیت (EFQM) و بخش نتایج مدل جایزه ملی کیفیت ایران (INQA) است.

مقیاس امتیاز دهی در این مدل بر اساس سنجش عناصر نتایج، رویکرد، استقرار و ارزیابی مطابق منطق رادار ، طراحی شده است و در تعیین این موارد از تجارب طراحان و ارزیابان ارشد مدل INQA بهره برداری شده است.

 

تشریح ساختار گسترش یافته مدل SSAM

                               بر پایه مدل مفهومی ISO 9004

مدل سام ، یک مدل پیشرفته  است که با تمرکز بر مفاهیم گسترده استاندارد ایزو 9004 و  بهره گیری از مدلهای ارزیابی بعنوان ابزار پیشرو در ارزیابی سازمانها ، با تاکید بر نتایج تمامی ذینفعان و تمرکز بر توان اندازه گیری در اجرا ، می تواند ابزار مناسبی برای خودارزیابی و ارزیابی بر اساس منطق رادار در سازمان ها باشد.

مدل سام با بهره گیری از راهنمای جامع استاندارد ایزو 9004 و بهره برداری از تجارب مدل های تعالی بین المللی  ( مانند مالکولم بالدریج ، دمینگ و EFQM )  ، با تمرکز بر استقرار کامل فرایند تحلیل و ارزیابی عملکرد سازمان و ایجاد توان اندازه گیری نتایج ، همچنین ایجاد نظامی برای بهبود مستمر در چرخه اجرا و عملیات جاری و تغییر و بهبود یا تحول در کسب و کار با بهره گیری  از خلاقیت و نوآوری ، بنیان نهاده شده است.

شکل 1- نمایی از الگوی گسترش یافته مدل ارزیابی موفقیت پایدار را نمایش می دهد

یک سازمان با هویت و بستر آن تعریف می‏شود. مفهوم سازمان یک موضوع اصلی در تمام حوزه‌های مدیریتی از جمله مدیریت کیفیت و استاندارد ISO 9004 است. یک سازمان مجموعه‌ای از افراد است که وظایف خاص خود را به همراه مسئولیت‌ها، اختیارات و روابط برای دستیابی به اهداف دارد. به دلیل وجود افراد سازمان‌یافته و اهداف آن‌ها، سازمان را می‌توان به‌عنوان یک سیستم در نظر گرفت، یعنی مجموعه‌ای از عوامل واقعی به هم مرتبط یا در حال تعامل که برای یک هدف مشخص سازماندهی ‌شده‌اند. بسیاری از صاحب‏نظران شناخته ‌شده مدیریت بر جنبه‌های سیستمی در مدیریت سازمان‌ها تأکید دارند. کلیه سیستم‌ها همیشه دارای بستر داخلی و خارجی هستند. سازمان نیز به عنوان یک سیستم دارای بستری است که بر عوامل، مسائل و تاثیراتی تمرکز دارد که می‏تواند بر توانایی سازمان برای موفق بودن و موفق ماندن تاثیر بگذارد. همان‏طور که در شکل شماره 1 مشاهده می‏شود، بستر سازمان شامل طرف‏های ذی‏نفع و موضوعات داخلی و خارجی است. موضوعی که در بستر سازمان بسیار مهم است ریسک­هایی است که می­تواند مثبت و فرصت­ساز و یا منفی باشند. بنابراین اولین نکته قابل بررسی در ارزیابی کیفیت یک سازمان، ریسک­های یک سازمان از درون و بیرون به همراه نیازها و انتظارات طرف‏های ذی‏نفع داخلی و خارجی از جمله مشتریان است که می‏تواند بر توانایی سازمان در دستیابی به موفقیت پایدار تاثیرگذار باشند.

در وسط شکل، بخش‏هایی قرار دارد که ارکان مدل مفهومی را تشکیل می دهند. اگر اقدامات این ارکان به درستی اجرا شود به افزایش اطمینان و توانایی برای برآورده کردن نیازهای مشتری و سایر طرف‏های ذی‏نفع کمک می­کند.

این ارکان شامل:

  • هویت سازمانی،
  • رهبری،
  • چرخه‏ اجرا
  • چرخه تحول
  • ارزیابی و تحلیل